"...Ku chwale tym którzy byli przed nami..."

Historia naszej OSP:

Historia OSP w Bolechowicach sięga roku 1891, jednakże pierwsze oficjalne zapiski dotyczące udziału zorganizowanej grupy w ratowaniu ludzkiego życia i mienia od ognia pochodzą z dnia 2.08.1892r. Jest to notatka zamieszczona w gazecie ,,Nowa Reforma,, NR 175 str.3 mówiąca o wielkim pożarze w Zabierzowie gdzie spłonęło 21 domów i 11 stodół w dniu 30.07.1892 jak również o pomocy z Bolechowic. Tą też datę przyjęto jako oficjalne rozpoczęcie działalności OSP.

Z przekazów ustnych wiadomo, że inspiratorem powstania OSP był właściciel majątku ziemskiego w Bolechowicach - Stanisław Ożegalski. W początkowym okresie OSP wyposażona była w prosty sprzęt tj. sikawkę ręczną przenośną, beczki, wiadra, które były przewożone wozami konnymi. Członkowie OSP musieli być zaakceptowani przez społeczeństwo na zebraniu wiejskim. W roku 1899 zmarł Stanisław Ożegalski. Brak jest danych kto później przejął funkcję prezesa , ale I wojnie światowej powrócił na to stanowisko kolejny z rodu Ożegalskich, syn Stanisława - Michał i piastował je do roku 1937 (zm.29.01.1937).

Z początkiem lat 1900 naczelnikiem OSP był Stanisław Jabłoński - kowal. Funkcję te pełnił do roku 1914. W związku z wojną został zmobilizowany do armii austriackiej. Okres tamtych lat charakteryzował się dużą ilością pożarów. Wieś Bolechowice bardzo ucierpiała w tamtym czasie, z najgroźniejszych to pożar z roku 1909, kiedy to w centrum Bolechowic spłonęły 3 domy i 1 stodoła. W 1912r. od podpalenia stodoły u Wojciecha Rusina spłonęły 2 domy i 1 stodoła a poprzez przerzut ognia duża stodoła dworska z plonami i dwie brogi z sianem. Akcja gaszenia tego pożaru trwała 2 tygodnie. Podobne pożary miały miejsce również w 1905r. w Ujeździe gdzie spaliły się 3 stodoły dworskie ze zbożem.

I Wojna Światowa wyraźnie osłabiła struktury OSP. Prawie wszyscy sprawni mężczyźni z Bolechowic zostali wcieleni do armii austriackiej i znaleźli się na wielu frontach tej wojny i tylko niewielu udało się z niej wrócić.

Po powrocie z wojny w roku 1919 naczelnikiem OSP został Wojtaszek Ludwik będąc nim do 1926r. W tym czasie zakupiono mundury, drabinę Szczerbowskiego i nową sikawkę ręczną o większej wydajności przystosowaną do przewozu na wozie konnym ( sikawki z tego okresu są przechowywane w naszej OSP jako zabytki sprzętu gaśniczego). Została wybudowana remiza z desek w centrum Bolechowic. O działalności OSP w tym okresie świadczą wzmianki prasowe z lat 1927-1928 z ,,Wiadomości Pożarnicze,, Związku OSP woj. Krakowskiego - o udziale OSP Bolechowic przy pożarze w dniu 20.01.1927 w Kobylanach, natomiast w ,,Kalendarzu Strażackim,, na rok 1928 związku OSP woj. Krakowskiego, wymieniona jest OSP Bolechowice wraz z imiennym zarządem tj. Ożegalski Michał, Sendor Władysław, Król Jozef ( materiały te znajdują się w muzeum Pożarnictwa w Alwerni).

Okres 20-lecia międzywojennego wiąże się z takimi nazwiskami jak: Wojtaszek Ludwik, Sendor Władysław, Sroka Kazimierz, którzy byli kolejnymi naczelnikami OSP. Ich działania skierowane były na zdobywanie funduszy różnymi sposobami takimi jak np. urządzenie przedstawień w szkole, festynów w dolinie bolechowickiej, sprzedażą biletów wstępu do doliny bolechowickiej za zgodą właściciela lasu. Fundusze te były przeznaczone na zakup sprzętu, mundurów i budowę nowej remizy, którą wybudowano w 1934r. A która przetrwała do 2000r. W tym czasie sprawiono także nowy wóz konny, który już wyposażony był w resory.

Nadeszła okupacja hitlerowska 1939-1945. Okupant w znacznym stopniu utrudniał działalność OSP. Remiza został zarekwirowana na magazyn a pod koniec okupacji na kwaterę żołnierską i warsztat stolarski. Sprzęt strażacki musiał być chroniony przez mieszkańców wsi i przechowywany po domach i stodołach. Członkowie OSP zostali wyznaczeni przez okupanta tzw. ,,dziesiętników,, którzy musieli pełnić warty nocne, pilnować magazynów ze zbożem itp. Po okupacji ponownie zaczęto odtwarzać struktury OSP. W 1947r. Naczelnikiem został Stanisław Sendor. W wyniku elektryfikacji wsi doprowadzono do remizy prąd oraz zainstalowano syrenę elektryczną. Przeprowadzono remont remizy. W 1957r dh Stanisław Sendor zostaje prezesem a naczelnikiem dh Józef Filo. W 1958 zostaje zakupiona motopompa M-200 a w 1959r. nowa motopompa M-800,,Leopolia,,. W 1965 jednostka cieszy się z nowego zakupu jakim był wóz konny na gumowych kołach. Przekazanie powyższego sprzętu odbywało się uroczyście po uprzednim poświęceniu przez księży, co nie było akceptowane przez władzę komunistyczne.

W 1967r. Naczelnikiem OSP zostaje Franciszek Klimek a 1970r. zostaje założona Młodzieżowa Drużyna Pożarnicza. W 1970r. zostaje przeprowadzony ponowny remont remizy a od 27.09.1970 datuje się nową jakość w sprzęcie pożarniczym naszej OSP. Wtedy to właśnie odbyła się uroczystość przekazania w naszej OSP nowego samochodu pożarniczego Żuk-A15 z pełnym wyposażeniem. Kierowcą samochodu został Bronisław Namysłowski. W 1971r. naczelnikiem OSP zostaje Władysław Korbiel a w roku 1972 został założona Młodzieżowa Żeńska Drużyna Pożarnicza. W tym samym czasie OSP bardzo licznie wyjeżdża do pożarów, bierze udział w zawodach sportowo-pożarniczych zajmując czołowe miejsca na różnych szczeblach wiekowych. W 1978r. Prezesem OSP zostaje Franciszek Klimek który pełni tą funkcję do 1987r. W 1983r. tj. w okresie ,,stanu wojennego,, przeprowadzono remont kapitalny samochodu pożarniczego Żuk łącznie z wymianą karoserii. Koszty remontu pokryła Komenda Wojewódzka Straży Pożarnej w Krakowie. W 1986r. Na zebraniu OSP wybrano komitet budowy remizy i rozpoczęto przygotowania do budowy. Gromadzono materiały budowlane i załatwiono formalności urzędowe, opracowano projekty lecz, poniesione koszty i starania nie przyniosły efektów. Lokalizację remizy zmieniano czterokrotnie a trzykrotnie zmieniały się składy osobowe komitetu budowy. Ostatecznie przyjęto program budowy budynku wielofunkcyjnego na działce koło starej szkoły tj. dobudowy nowego segmentu szkoły, gdzie OSP otrzyma garaż i jedno pomieszczenie. W 1987r. prezesem OSP zostaje dh Władysław Sendor, syn Stanisława, który funkcję tą pełni do chwili obecnej. Działalność OSP w tym okresie to przede wszystkim przygotowania do budowy remizy, udział w akcjach ratowniczo- gaśniczych (szczególnie w okresie powodzi), imprezach sportowych, zawodach sportowo-pożarniczych, uroczystościach i imprezach strażackich.

W 1992r. OSP obchodziło 100-letnią rocznicę swego istnienia, na której otrzymała sztandar ufundowany przez społeczeństwo Bolechowic. Sztandar ten przekazał Prezes Zarządu Wojewódzkiego Związku OSP RP w Krakowie mgr. Tadeusz Piekarz. W dniu 19.09.1998r. wmurowano ,,kamień węgielny,, pod budowę ,,budynku wielofunkcyjnego,, a historycznym dniem dla OSP był 11.10.2000.r, w którym to OSP otrzymała od Urzędu Gminy w Zabierzowie na zasadzie umowy-użyczenia garaż i pomieszczenie biurowe w powstającym budynku wielofunkcyjnym.

Z dniem 10.11.2000r. stara remiza wybudowana w 1934r. w centrum Bolechowic przestała istnieć. Dnia 18.12.2003r. sprowadzono do OSP Bolechowic nowoczesny samochód ratowniczo-gaśniczy na podwoziu marki IVECO, który służy do dnia dzisiejszego stanowiąc chlubę jednostki.

Bardziej szczegółowa historia OSP przedstawiona jest w kronice, którą prowadzi dh Stanisław Macałka - (wywiad z Majorem Stanisławem Macałką). W naszej remizie znajdują się również albumy z wieloma zdjęciami. W razie chęci oglądnięcia prosimy się kontaktować przez naszego e-maila. 

 Opis - dh Marcin Kuś, Zdjęcia - archwium OSP Bolechowice.